Naargelang het tijdstip waarop een metrostation gebouwd werd en afhankelijk van welke architect het project uittekende varieert de kunst en de stijl in de verschillende Brusselse metrostations. Laat je hier verwonderen door zeven gekleurde kunstwerken die je in deze ondergrondse metroruimten kunt bewonderen en waarvan je zonder twijfel onder de indruk zal raken…
Coming Up for Air – Jacques Brel
Het vrij sobere metrostation Jacques Brel wordt gesierd door het muurschilderij ‘Coming Up for Air” uit 1982 van Maurice Wyckaert. Over een lengte van 120 meter vind je op een perronmuur een kleurrijk kunstwerk in acrylverf uit 1982 terug. De over de wand zwevende figuren zijn een geheel van rood, groen, geel, blauw en wit. In dit schilderij vind je geen specifieke voorwerpen terug.
Het werk stelt de groene natuur, een zomerlandschap, de zee, de hemel en golvende kleurvlakken voor. Alle pure kleuren worden in dit dynamische werk ingezet. Ik vond terug dat het element spel van groot belang was voor de kunstenaar en met zijn kunst kon Maurice Wyckaert zich op een interessante manier uitleven en hij doet jou waarschijnlijk wegdromen.
Compositie- Beekkant
Als je van de straatkant het station Beekkant binnenstapt, zie je voor je een indrukwekkend, licht en kleurrijk glasraam dat over de breedte van de vier perrons in dit station loopt. Als je goed kijkt zijn de verschillende vlakken ofwel geel, rood, groen, blauw of paars. Guy Vandenbranden maakte in deze compositie (eveneens de naam van dit werk) gebruik van vierkanten, rechthoeken en driehoeken en hij verbindt deze horizontaal, verticaal en diagonaal. Het werk wordt gekenmerkt door regelmaat en je ziet een voortdurende herhaling van de grondvormen en de kleuren maar dan wel in andere vormen en hoogten. Vandenbranden maakt deel uit van de groep ‘Art Abstrait’. Zijn kunstwerk is geen uiting van wat hij voelt, maar het is wel een voorbeeld van wetenschappelijk denken. Als je aandachtig kijkt zie je dat het gemaakt is uit beton, polyester en aluminium.
Neem zeker de tijd om het werk even in je op te nemen.
Millefeuille – Sint-Katelijne
Sedert de renovatie van het metrostation Sint-Katelijne in 2007, zie je er op de beide wanden van het perron gele, rode, witte maar ook paarse tulpen. Het kunstwerk heet – net zoals het lekkere taartje – ‘Millefeuille’ en is van de hand van de Hasseltse kunstenaar Thierry Renard. In deze periode van het jaar zou je deze tulpen ook boven de grond kunnen zien in een tuin of een of ander park, maar deze ondergrondse, met zeefdruk aangebrachte tulpen brengen je het hele jaar in een vrolijke ‘lentesfeer’. Net zoals geen enkele persoon dezelfde is, zal je ook hier een fijne diversiteit in de afbeelding van de tulpen zien als je er aandachtig naar kijkt.
Carrelage Cinq – Merode
Als je het station Merode richting stadscentrum binnenrijdt met de metro, wordt je aandacht direct getrokken door de enorme levendige, gekleurde wand waarlangs je komt. Het is zeker de moeite waard om even uit te stappen en om deze muur vanaf het perron te bewonderen.
Voor je zie je het kunstwerk “Carrelage Cinq” van Jean Glibert die opgeleid werd in La Cambre in het atelier voor monumentale schilderkunst onder leiding van Paul Delvaux. Het kunstwerk bestaat uit gele, rode, oranje, bruine en blauwe vierkante keramische tegels geordend volgens een bepaald schema. De naam van het werk kan je verklaren doordat er over de gehele muur vijf dubbele vierkanten verspreid zijn en dit in vijf verschillende kleuren.
Magic City – Montgomery
Binnenkomen in de hal boven de toegangspoortjes van het station Montgomery zal je zeker een goed gevoel geven… Ontdek er zeker het werk “Magic City” uit 1976 van Jean-Michel Folon. Je krijgt er de indruk dat er een stralende zon in het station is. Je ziet een hemel met daarin een opkomende, of is het een ondergaande zon, in oranje, gele en groene kleuren. Er worden ook een aantal grijze wolken weergegeven, maar die drijven gewoon voorbij. De groene heuvels op de voorgrond doen je denken dat je op het platteland bent en dit terwijl je midden in Brussel staat. In ieder geval, dit werk doet mij alvast dromen en is mijn favoriet….
L’Alphabet Azart – Tomberg
In dit station dat in 1998 gerenoveerd werd vind je het kunstwerk “L’alphabet Azart” van het koppel Guy Rombouts en Monica Droste terug.
Hun werk bestaat uit geëmailleerde Portugese tegels die het Azart-alfabet weergeven. Dit is een door hen gecreëerd alfabet met kleuren en beelden dat meteen de grens tussen kunst en taal doet weggaan. De kunstenaar groeide op in Geel waar hij sympathiseerde met de mensen uit de psychiatrie. Hij was onder de indruk van hun gedrag en hun capaciteit om hun eigen taal te creëren. Eens je dit weet zal je het kunstwerk beter in je kunnen opnemen : soms lijkt het kinderlijk eenvoudig, dan weer is het heel ingewikkeld. Een echte nadenker als je het mij vraagt….
Notre temps – Hankar
Reis met me mee naar het laatste metrostation waar je even halt moet houden en waar je, naar mijn gevoel, het duidelijk meest verrassende en intense werk uit deze reeks kan vinden. Boven de sporen van de metro en tot op de perrons vind je een enorme muurschildering uit 1976 van Roger Somville en zijn medewerkers. Het werk heet “Onze Tijd”.
Voor mij lijkt het sterk op een enorm graffitikunstwerk. Rood, oranje en blauw zijn de overheersende kleuren. Soms is het werk schreeuwerig en opdringerig, ook al kan je er eveneens rustgevende passages in ontleden. Ik raad je aan om de talrijke taferelen goed in detail te bekijken en je zal zien dat ze allen samen de samenvatting vormen van wat en wie er in ‘onze tijd’ leeft…
