Er is geen twijfel mogelijk over het feit dat Brussel dé perfecte plek is voor kunstliefhebbers. Onze hoofdstad is enkele spectaculaire musea rijk. Toch is er meer kunst te vinden dan enkel afgestofte schilderijen in enorme gouden lijsten. Wanneer je aandachtig rondkijkt, ontdek je vele kunstwerken gewoon in het straatbeeld. Dus ga op pad, kijk om je heen en laat je verrassen door de verhalen achter de street art portretten die Brussel sieren.
Portret van levensbelang
Op de hoek van de Koninginnelaan met de Arthur Cosynstraat trekt een gedetailleerd beschilderde, kleurrijke gevel meteen de aandacht. Twee personen lijken te poseren voor een foto, elkaar stevig omhelzend en de vrouw met een brede, parelwitte glimlach vol trots. De jongeman laat zijn hoofd rusten op dat van haar en samen stralen ze iets vredevol en sereen uit. Ze blijven uiterst kalm bij het continue af en aan geraas van trams. Het beeld van hun semi-transparante lichamen wordt doorkruist met een nachtbeeld van de stad. Oranjegele straatverlichting, rode autolampen en het felle TL-licht dat uit kantoorgebouwen schijnt, versmelt met het feloranje kleed van de vrouw en het lichtblauwe shirt van de jongeman. Een glanzend zilver parelsnoer om de hals van de vrouw werkt het gevelportret af, terwijl op de voorgrond verschillende snoeren van de tramleiding het beeld doorkruisen.
Dit is hoogstwaarschijnlijk niet het beeld van een Rode Kruis-campagne dat je in jouw hoofd had. Samuel, de geschilderde jongeman, geeft op deze manier samen met zijn moeder een gezicht aan de vele mensen met niet-westerse roots die het in ons land uiterst moeilijk hebben om een stamceldonor te vinden. Het Rode Kruis roept dan ook, onder meer met dit magnifieke kunstwerk, mensen met niet-westerse roots op om stamcellen te doneren; of hoe street art mogelijks levens kan redden.
Arthur Cosynstraat 2, 1020 Brussel
Moord in het pastel roze
Op een steenworp van de EhB-campus aan het Bloemenhofplein en in een zijstraat van de immer drukke Arteveldestraat, prijkt op de zijgevel van een rijhuis het hoofd van Ihsane Jarfi. De pastelroze gevel in de rustige Rue Saint-Christophe trekt onmiddellijk de aandacht. Golvende, duidelijke lijnen in verschillende tinten blauw worden afgewisseld met zalmroze vlaktes, appelblauwzeegroene banden en witgekleurde details. Samen creëren ze een herkenbaar, doch uniek portret. Op het gezicht van de man rust een vredige, maar zelfzekere glimlach en zijn ogen stralen kalmte uit. Samen met de zachte tinten waarin hij wordt afgebeeld, zorgt zijn onverstoorbare gelaatsuitdrukking voor een vreedzame en bijna vrolijke sfeer. Het lijkt wel alsof hij je elk moment kan begroeten met een welgemeende ‘Bonjour!’.
Niets aan dit gevelgroot kunstwerk doet vermoeden dat achter dit portret een gruwelijk verhaal schuilgaat. De 32-jarige afgebeelde Ihsane Jarfi, Brusselaar van Marokkaanse afkomst, werd in 2012 het slachtoffer van homofobie. Na zijn bezoek aan een Luikse homobar werd hij mishandeld en vermoord omwille van zijn geaardheid. Als herdenking en eerbetoon vereeuwigde artieste Anthea Missy hem in 2018 in de vorm van een prachtige, herkenbare muurschildering in hartje Brussel.
Sint-Kristoffelstraat 45, 1000 Brussel
Majestueus dakloos
Van bovenaf staart een oude man met een verontruste blik in de verte. Als je dichterbij gaat kijken, zie je dat enkele meters daaronder, verscholen tussen de twee rijhuizen, dezelfde man vriendelijk naar voorbijgangers kijkt. Het lijkt wel alsof hij discreet en onopvallend waakt over wat er onder hem gebeurt. Zijn spierwitte baard en wenkbrauwen vallen op door zijn gebruinde huid en de diepe groeven in zijn voorhoofd verraden zijn leeftijd. Het dubbele portret werd geschilderd op enkele meters afstand van het drukke Koningsplein en staat in fel contrast met alle luxe en rijkdom die het achterliggende koninklijk paleis verhult.
Met zijn project ‘Invisibles’ geeft artiest Spear een gezicht aan de vele daklozen in onze hoofdstad. Hij schilderde het portret van maar liefst twintig verschillende dakloze mensen die hij in Brussel ontmoette en hoopt met zijn kunstwerken ‘de onzichtbaren terug zichtbaar te maken’. De opbrengst van zijn project schonk hij aan daklozenorganisaties in Brussel.
Naamsestraat 14, 1000 Brussel
Maatschappij op drift
Een zwart-wit schreeuwende man bedekt de zijgevel van een huis aan de rustige Wolvengracht. De randen van het portret vervagen in grote blauwe, zwarte en grijze pixels. De woeste gelaatsuitdrukking van de man staat in schril contrast met het onschuldige en kinderlijke dat het rood-oranje speelhuisje op de voorgrond uitstraalt. Het lijkt alsof hij met al zijn krachten doorheen de muur breekt en heel even verandert de gevel op een enorm wit canvas dat scheurt onder invloed van zijn brute, stompe kracht. Het voelt bijna alsof je hem kan horen schreeuwen wanneer je goed luistert. De rimpels rondom zijn ogen, verklappen de kracht waarmee hij roept en door de potloodachtige lijnen heeft het portret iets weg van een gigantisch groot uitgevallen schets.
50 jaar na de Parijse studentenrevolte in mei 1968 werd in 2018 de tentoonstelling RVLT geopend in Brussel. Artiest FSTN schilderde voor deze gelegenheid dit zwart-wit portret om zijn eigen, hedendaagse verzet tegen de ontspoorde maatschappij visueel voor te stellen. De grootschalige studentenprotesten gaven dus indirect aanleiding tot de creatie van dit indrukwekkende kunstwerk en zo is Brussel een ontzettend sterk portret rijker.
Wolvengracht 29, 1000 Brussel
