Met verbazing kijk ik naar de show die zich voor mijn ogen afspeelt. Verschillende lichtbundels, in verschillende kleuren, verlichten het gebouw. Sommigen zijn rood, anderen blauw of groen. Elk van hen neemt verschillende vormen aan. De vormen variëren van strepen en vierkanten tot bollen, die lijken op luchtbellen, tot grotere cirkels. Het is prachtig. Hoe hebben ze het gedaan? Hoe zijn ze op het idee gekomen? Al deze vragen dwalen in mijn hoofd terwijl ik naar deze eenvoudige, maar mooie show kijk.
Tijdens de middag van 20 februari vraagt Savannah me om met haar naar Bright Brussels te gaan. Dit is een lichtfestival die plaatsvindt in Brussel en die zowel bekende als minder bekende kunstenaars in het licht zet. Ze hebben een heel jaar gewerkt aan lumineuze en interactieve kunstinstallaties die ze tijdens 4 dagen presenteren. De route vindt plaats in verschillende wijken: het Sint-Katelijneplein, de Grote Markt, Poeleart, de Marollen, de Zavel en de Hallepoort. Men mag zelf kiezen hoe je wandelt, men is niet afhankelijk van een vast parcours. Natuurlijk wil ik mee! Ik ben benieuwd naar wat de stad te bieden heeft.
Het regent. We begeven ons richting de lichtshow. We besluiten om de grote wandeling niet te beginnen met een lege maag. In de Quick bestellen we een Giant. “Zo, nu is mijn maag weer vol voor de komende paar uurtjes.”, zeg ik tegen Savannah. “Niks is beter dan de legendarische Giant op een regenachtige, koude avond.”, zegt Savannah aan mij. Na het etentje, neemt Savannah mijn hand en trekt me mee. Ze heeft iets gezien, maar wilt me niet vertellen wat het is. Er hangt een enorme discobal aan steigerpalen. Daar naast is er een foodtruck die ruikt naar frieten en bier. Grote boxen spelen de muziek “Lovely” van Billie Eilish. “Wat is dit?”, zeg ik stomverbaasd tegen Savannah. “Welcome to the Ligh Festival”, antwoordt ze mij. De muziek neemt de bewegingen van mijn lichaam over. Heel even vergeet ik dat ik me te midden van het koude Brussel bevind in plaats van in de nachtclub. De muziek stopt en wij zijn op weg naar het volgende kunstwerk.
©Maude Frerie
Kunstberg
We stappen op straat, verlicht door duizenden lantaarns, in de richting van de Kunstberg. Wat ik daar zie is prachtig. De plastieke materialen die in de lucht zweven stellen walvissen voor en het lijkt dat ze dansen op de bijbehorende muziek. Terwijl ik wandel tussen de bomen die versierd zijn met fonkelende lichtjes, voel ik iets dat moeilijk te beschrijven valt… Verschillende emoties gaan door me heen, van opwinding naar verwondering, naar een melancholisch gevoel, en dan terug naar een gevoel van welbehagen. Deze kunstwerken en de toebehorende muziek roepen een rollercoaster van emoties op. Slenterend kom ik aan bij de Koninklijke Bibliotheek om ten volle te profiteren van het decor rondom me. Vervolgens wandelen we verder naar Museum Street.
©Maude Frerie
Museum Street
In dit kleine steegje, waar ik elke ochtend doorheen wandel om naar de hogeschool te gaan, was omgetoverd tot een veld van licht. Helaas eindigt de show op het moment dat we aankomen. We besluiten te wachten op de volgende voorstelling en nog geen één minuut later begint de show weer. Rode, blauwe en zelfs groene lichtbundels verlichten het gebouw. De lasers veranderen van vorm, streepjes, cirkels, bolletjes en vierkantjes verschijnen op het gebouw. Hoe hebben ze het gedaan? Hoe zijn ze op het idee gekomen? Organiseren ze dit om de aandacht te trekken naar minder bezochte buurten van Brussel? Al deze vragen dwalen in mijn hoofd terwijl ik naar deze eenvoudige, maar mooie show kijk.
©Maude Frerie
Kathedraal van Saint-Jacques-sur-Coudenberg
Plotseling strijkt een ijskoude regenbui op ons neer. We besluiten om weg te gaan. Hop naar het Koningsplein! “Wow” is de eerste gedachte die bij mij opkomt. Voor ons staat de imposante kathedraal van Saint-Jacques-sur-Coudenberg in roze, dan plots in het blauw en dan in het paars verlicht. In het daglicht is deze kathedraal al prachtig, maar met deze verlichting kon ik mijn ogen er niet van af houden. Er staat een file te wachten voor de deur van de kathedraal. De nieuwsgierigheid neemt de controle van mijn lichaam over en snel grijp ik Savannah haar hand om ook in de kathedraal te gaan. We nemen plaats op paletten die op de vloer liggen. Het licht gaat uit en een grote lichtcirkel verschijnt in het midden van de kathedraal. Eerst met één lichtstraal, dan meerdere, dan nog één en dan nog één. Het licht is volledig uitgegaan en het is pikzwart. Na ongeveer 10 seconden in het donker worden de bogen van de kathedraal verlicht, één voor één. Aan het einde van de show applaudisseert iedereen voor de spectaculaire show.
We komen naar buiten en constateren dat het pijpenstelen regen en dondert. Dit betekent het einde van onze tocht.
Persoonlijk heb ik heel erg genoten van deze kleine escapade in Brussel, ik weet zeker dat ik het volgend jaar weer zal beleven. Een adviesje voor diegenen onder jullie die deze prachtige wandeling in Brussel willen maken: kijk naar het weerbericht. Neem een paraplu mee indien nodig en vergeet uw beste camera niet, zodat u deze momenten kunt vereeuwigen. U zult er geen spijt van hebben!