Dit verhaal gaat over die keer dat ik met mijn vrienden (Bilal, Sam en Kerry) op een impulsieve road trip ging richting Zuid-Frankrijk. Normaal gesproken ben ik iemand die niet echt een grote fan is van impulsiviteit of gewoon dingen die niet van tevoren gepland zijn. Als ik bijvoorbeeld op vakantie ga, heb ik graag dat alles van tevoren geboekt en geregeld is, zodat ik genoeg tijd heb om me voor te bereiden en zonder stress kan vertrekken. We gingen ook met de auto en dat hield ook een zeker risico in, want de auto zelf was al een tijdje niet onderhouden, dus er was een kans dat we ergens midden in Frankrijk langs de snelweg zouden stranden. Maar op de een of andere manier waren we het er toen allemaal over eens om dat risico te nemen.
Het verhaal speelde zich dus af midden in de zomervakantie van 2020, toen de coronapandemie nog in volle gang was. Op dat moment waren er sowieso erg weinig activiteiten in de aanbieding. Het enige wat mijn vrienden en ik in die periode gewoonlijk deden was voetballen en Call Of Duty/Fifa spelen op de Playstation tot diep in de nacht. Grappig genoeg kwam onze reis ook tot stand door een spelletje Call Of Duty. Mijn vrienden en ik waren, zoals gebruikelijk op dat moment, tot vroeg in de nacht zombies aan het neerschieten en als we spelen zitten we ook samen in de party chat van de Playstation, hiermee kun je tijdens het spelen met elkaar communiceren via je headset. Dus terwijl we aan het spelen zijn zegt Sam ineens dat hij een verhaal op Instagram heeft gezien waaruit bleek dat gemeenschappelijke vrienden van ons in Monaco waren. Toen zei Bilal plots ‘waarom gaan wij niet gewoon ook’. Het was dus letterlijk zo simpel en we waren het er allemaal meteen mee eens en ook enthousiast. We hadden ook nog best redelijke wat gewerkt in de zomer en dus hadden we allemaal een redelijk zakcentje waarvan we vonden dat we dat moesten besteden aan een vakantie die we zeker verdienden. We hadden ook meteen contact opgenomen met onze vrienden die daar al waren om te zeggen dat wij ook die kant op zouden gaan en dat we elkaar daar dus zouden aantreffen. We hadden ook besloten om niet veel tijd te verliezen omdat onze vrienden er al waren en ook omdat het ongeveer een halve dag rijden is dus zijn we gewoon de volgende avond vertrokken. Het feit dat we de volgende avond zouden vertrekken gaf ons voldoende tijd om onze koffers klaar te maken, wat inkopen te doen voor onderweg en voor degenen die dat wilden, een frisse knipbeurt te krijgen.
De volgende avond was het tijd voor mijn vriend Kerry om iedereen van huis op te pikken en rechtstreeks naar Zuid-Frankrijk te gaan. Kerry en ik waren de chauffeurs voor de hele reis omdat de andere twee nog geen rijbewijs hadden en het dus belangrijk was dat degene die op dat moment niet reed, zijn rust kreeg. Maar persoonlijk vind ik het algemeen al moeilijk om in slaap te vallen, dus laat staan in een auto die meer dan 120 kilometer per uur op de snelweg reed. Ik had me daar natuurlijk al op voorbereid door voldoende energieblikjes mee te nemen om de reis door te komen. Maar we hadden ook van tevoren afgesproken dat we snel zouden aangeven of iemand moe was en dat we van plaats zouden wisselen zodra we een tankstation passeerden. Dus hier gingen we, totaal onvoorbereid en zonder enig idee, op weg naar de Côte d’Azur om de meest impulsieve en turbulente reis van ons leven te beleven.
Het oorspronkelijke ‘plan’ was om door te rijden naar Monaco, maar aangezien het hele gebeuren impulsief tot stand kwam en we daar nog geen hotel hadden geboekt, vonden we het niet echt erg om nog meer impulsieve dingen te doen. Dus besloten we onderweg een paar stops te maken. Na de hele nacht gereden te hebben kwamen we ‘s morgens aan in Lyon en besloten daar dus onze eerste stop te maken. Om eerlijk te zijn wisten we alle vier zo goed als niets over deze stad, maar na wat onderzoek ter plaatse zagen we dat deze stad zeker een bezoek waard was. Als één van de grootste steden van Frankrijk doet de gastronomische stad niet onder voor Parijs. Lyon is ook ideaal voor een citytrip hebben we gemerkt. De stad zelf heeft bijzondere buurten, een rijke historie, evenementen, lekker eten en is ook nog eens goed bereikbaar. We vonden het allemaal erg jammer dat we niet meer tijd hadden om meer van de stad te ontdekken. We zijn toevallig ook alle vier grote voetbalfans, dus we hadden graag het thuisstadion (Parc Olympique Lyonnais) van de voetbalploeg Olympique Lyonnais van dichtbij willen zien, maar helaas was dat niet mogelijk. Na onze korte verkenning van Lyon besloten we gewoon verder naar het zuiden te rijden en tot onze verrassing vingen we een glimp op langs de snelweg van het stadion en daarmee hadden ook wij ook een beetje onze zin gekregen. Na ongeveer vier uur rijden zagen we op de GPS dat we langs Marseille zouden rijden en daarmee besloten we ook dat we daar onze tweede stop zouden maken. Weer hetzelfde verhaal als in Lyon want we wisten erg weinig over deze stad. Zelf had ik al veel positieve dingen over de stad gehoord omdat mensen uit mijn vrienden- en familiekring er al eens geweest waren en die spraken er ook vol lof over. Maar toen we de stad binnenreden zagen we meteen dat Marseille een stad is als geen andere in Frankrijk. De felle zuidelijke zon die weerkaatst op de gele en okerkleurige gebouwen in de Vieux Port doet je echt afvragen of je nog steeds in Europa bent of dat je naar Noord-Afrika bent getransporteerd en dat gaf me echt een goed gevoel, aangezien ik zelf van Marokkaanse afkomst ben. Na een korte maar stevige wandeling in het centrum van de stad en het bezoeken van winkels, vonden we het tijd om deze buitengewone stad te verlaten en non-stop richting Monaco te rijden. Dus na meer dan 18 uur rijden kwamen we eindelijk aan op onze eindbestemming. We hadden ook het geluk dat onze vrienden al een hotel voor ons hadden gevonden, dus we hoefden geen tijd te verspillen met het zoeken naar een hotel zo laat. We waren ook allemaal behoorlijk uitgeput dus we zijn die avond gewoon wat gaan eten en daarna teruggegaan naar ons hotel om een welverdiende nachtrust te pakken.
In die 4-5 dagen dat we er waren zijn we natuurlijk niet alleen in Monaco gebleven want dan zouden we snel door ons geld heen zijn, maar we hadden ook gepland om de steden naast Monaco te bezoeken. De eerste stad op de planning was natuurlijk Monaco, wat vrij logisch was aangezien we daar verbleven. Ondanks de pracht en luxe van dit kleine land, is Monaco tot onze verbazing een betaalbare plek om een dag te bezoeken. Zolang je genoegen neemt met window shopping in plaats van het echte werk, kun je je innerlijke James Bond omarmen en een dag doorbrengen in het land van de elite. Daarom heb ik zo genoten van Monaco. We waren allemaal erg verrast over hoe geweldig het was. Mijn favoriete deel was ‘ s avonds in een van de cafés buiten het casino zitten, genieten van een veel te dure (maar het was het waard) alcoholvrije cocktail en kijken naar al die mooie mensen die uit hun ongelofelijke auto’s stapten.
Ⓒ Nabil Mouhout
Na kennis te hebben gemaakt met het prachtige Monaco, besloten we ook zeker een bezoek te brengen aan de stad Nice. Vanuit Monaco is het heel gemakkelijk om een dagtrip naar Nice te maken. Als je een auto tot je beschikking hebt, rijd je er in 35 minuten heen. Met de trein ben je vanaf het station in Monaco in slechts 20 minuten in Nice. Wij kozen voor de trein omdat het sneller is en je niet hoeft te stressen over een parkeerplaats. Ik heb persoonlijk erg genoten van Nice. Het is erg moeilijk om dit grapje niet te maken, maar Nice is erg nice. De stad Nice heeft een geweldig winkelgebied, een oud gedeelte en een levendige boulevard. Die laatste komt pas echt tot leven in de late namiddag/vroege avond als je rollerskaters en skateboarders kunstjes ziet doen. Het is natuurlijk ook heerlijk dat de stad aan het strand ligt. Vanaf elk punt in de stad loop je zo naar de Promenade des Anglais en de zee! Deze stad had ons zo aangegrepen dat we de dag erna gewoon nog een keer zijn geweest.
Ⓒ Nabil Mouhout
Op de laatste dag zijn we nog getrokken naar het mooie Cannes. Deze staad is vooral bekend om het filmfestival dat elk jaar in mei plaatsvindt. Maar het is elke dag van het jaar een prachtige stad aan het strand! De meeste actie vindt plaats aan de waterkant op de met palmbomen omzoomde boulevard. Als je Cannes vanuit het zuidwesten binnenrijdt, zoals wij deden, kun je gewoon langs de boulevard rijden om de sfeer in Cannes op te snuiven. Om de paar meter zijn er kleine kraampjes op de boulevard. Dit is een leuke stop als je over de hele promenade loopt, maar het is ook een zeer betaalbare lunchmogelijkheid. Wij gingen voor een gegrilde panini en zaten te lunchen met uitzicht op zee!
Mensen zouden me nu waarschijnlijk voor gek verklaren, maar hier en daar zag ik toch bepaalde aspecten die me verrassend genoeg aan Brussel deden denken. Ik ga hier niet de weersomstandigheden met elkaar vergelijken, maar wat me vooral opviel was de aanwezige multiculturaliteit en de sfeer die er in Brussel heerst, vooral in Marseille en Nice. Toen ik in Marseille door de winkelstraten wandelde, leek het net of ik gewoon door de Rue Neuve liep. Maar wat me in Nice ook aan Brussel deed denken, waren de smalle straatjes met allerlei restaurantjes die we ook in onze hoofdstad hebben, zoals bijvoorbeeld de Kaasmarkt.
Na ons verblijf aan de Franse Rivièra was het tijd om terug te rijden naar het deprimerende Leuven om onze prachtige road trip af te sluiten. Deze trip had zeker wat gevoelens losgemaakt en is daarom zeker voor herhaling vatbaar. A bientôt.
The whole future of art is to be found in South of France
Vincent Van Gogh
